Pierwsi osadnicy na odległej Islandii pojawili się stosunkowo późno, bo dopiero w 874 roku.
Na podstawie starych ksiąg można wysnuć wniosek, że w VIII wieku na wyspę przybyli irlandzcy mnisi, którzy ją zamieszkiwali, ale nie ma żadnych archeologicznych dowodów na irlandzkie osadnictwo. Dlatego też przyjmuje się, że pierwszymi mieszkańcami wyspy byli Wikingowie z Norwegii oraz osadnicy celtyccy - szkoccy i iryjscy. W latach od 870 do 930 Islandię skolonizowali skutecznie Normanowie. Od 930 roku zapoczątkowano zwyczaj dorocznych zgromadzeń wszystkich wolnych mieszkańców wyspy - Althing. Żeglarze z Norwegii odkryli wyspę właściwie przypadkiem.
Decyzją Althingu w 1000 roku przyjęto nowa wiarę - chrześcijaństwo. Stało się to pod naciskiem króla Norwegii. W XIII w Islandia przeszła pod panowanie królów Duńskich. Stan ten trwał aż do XIX w. Islandia nie należała do rozwiniętych krajów, gdyż monopol handlowy Danii skutecznie temu sprzyjał. W 1787 roku Reykjavik została stolica Islandii. Wiek XIX to odrodzenie narodowe wyspy, a za jego ojca uważa się Jóna Sigurðssona. Był on przywódcą ruchu narodowego. W 1904 roku ustanowiono autonomię kraju. Islandia ostatecznie stała się niepodległym państwem w 1918 roku, jako królestwo połączone unią personalną z Dania. W 1920 roku uchwalono konstytucję, która gwarantowała odrębność islandzkiego parlamentu i rządu. W 1944 roku, w wyniku referendum, aż 97 proc. uprawnionych do głosowania opowiedziało się za zerwaniem unii personalnej z Danią. Tak powstała Republika Islandii proklamowana 17 czerwca 1944 roku.
Islandia łódź wikingów i obecne czasy
Islandia ma ok. 300 tys. mieszkańców. Większość z nich to potomkowie Wikingów i Celtów. Mówi się, że narodowym sportem Islandczyków jest genealogia, ponieważ uwielbiają ustalać swoje pochodzenie jak najbardziej wstecz to tylko się da. Dobrze przy tym, jeśli takie poszukiwania potwierdzą czyste pochodzenie od Wikingów. Dzięki dużej ambicji Islandczyków w dziedzinie ustalenia swych drzew genealogicznych oraz izolacji wyspy od innych narodów możliwe było przeprowadzenie badań genetycznych całej populacji i ustalenie z bardzo dużym prawdopodobieństwem pochodzenia każdego Islandczyka. Ciekawostką jest to, że Islandczycy mają możliwość zainstalowania na telefonie aplikacji genetycznej, która pozwala sprawdzić, czy przyszła małżonka jest bliską krewną. Ma to zapobiegać problemom genetycznym w momencie starania się o potomstwo.
Większość mieszkańców Islandii osiedliła się w Reykjavíku i przyległych mu miastach, tworzących ze stolicą jedną aglomerację. Aż 60% Islandczyków właśnie tam mieszka. Tam też skupia się całe życie kulturalne kraju.
Zdecydowana większość Islandczyków włada paroma
językami obcymi, m.in. angielskim i duńskim. Doświadczyłem tego w każdym zakątku wyspy. Islandczycy cieszą się dobrym zdrowiem, ich średnia życia należy do najdłuższych na świecie. Średnia długość życia kobiet wynosi 82.8, a mężczyzn 78.9 lat. Są ludźmi wesołymi, pomocnymi i otwartymi. Czego równie doświadczyłem osobiście.Klimat i przyroda
Islandia dużo zawdzięcza ciepłemu prądowi zatokowemu - Golfsztromowi. Bez niego cała byłaby pokryta grubą powłoką lodu. Golfsztrom powoduje, że klimat w ciągu roku jest dość wyrównany. Średnia temperatura najcieplejszego miesiąca (właśnie lipca) wynosi ok. 12 °C, zaś najzimniejszego - ok. 0°C. Bywają oczywiście (jak wszędzie) przypadki bardzo ekstremalnych temperatur, np. najchłodniejszym rokiem w historii Islandii był rok 1918, kiedy to w Grimsstadir á Fjollum zanotowano nawet -37.9°C.
Generalnie pogoda jest trochę surowsza w rejonach górskich niż w niżej położonych. Należy być przygotowanym na bardzo szybkie zmiany pogody. W ciągu jednego dnia możemy doświadczyć wszystkich możliwych pór roku i zjawisk atmosferycznych. Bardzo częste są deszcze i mżawki oraz silny wiatr.
Przez 2-3 miesiące letnie na Islandii światło słoneczne jest cały dzień i noc, późną jesienią i wczesną wiosną panuje półmrok, a prawdziwe ciemności (jedynie 3-4 godziny światła) trwają od połowy grudnia do końca stycznia.
Lodowce, gejzery i wulkany - sąsiadujący ze sobą woda i ogień – oto magnes przyciągający tysiące 
przybyszów do tego surowego kraju, gdzie pod kołem polarnym spod zastygłej lawy i tufów wulkanicznych wzbijają w górę fontanny gorącej wody i pary. Ogromny lodowiec Vatnajokull (8300 km2) zajmuje drugie miejsce pod względem wielkości w Europie. Wg niektórych źródeł na Islandii jest ok. 10 tysięcy wodospadów, 15 czynnych wulkanów. Pomimo, że Islandia jest całkiem "zielona", na Islandii prawie nie ma lasów, głównie z powodu trudnego i zmiennego klimatu. Większość drzew posadzonych jest tutaj przez ludzi; drzewa występują tylko na ok. 1% obszaru kraju. Maskonury to najbardziej popularne ptaki Islandii, a wszechobecne owce i konie to stały element krajobrazu całej wyspy.
Ciekawostki zebrane w sieci
- Islandia może generować energię dla całej Europy, ale trudno byłoby ją przetransportować.
- Konsumpcja Coca-Coli należy do najwyższych na świecie
- 43 i pół godziny, tyle średnio w tygodniu pracują Islandczycy - najdłużej w Europie. Mężczyźni pracują o 10 godzin dłużej niż kobiety.
- Wpisy w islandzkiej książce telefonicznej poukładane są wg imion
- Gęstość zaludnienia na Islandii to niecałe 3 osoby na 1 km
- Kraj leży na dwóch płytach tektonicznych (Płyta Eurazji i Ameryki Północnej), wzdłuż których zlokalizowane są wulkany, a wydobywająca się z nich lawa stworzyła wyspę.
- Obszar Islandii wynosi 103 000 kilometrów kwadratowych (1/3 powierzchnia Polski)
- 10 na 9 domów w Islandii ogrzewanych jest energią geotermalną
- Na Islandii nie zjemy hamburgera w McDonaldzie
- Na Islandii wydawanych jest najwięcej książek w przeliczeniu na jednego mieszkańca
- Wg sondaży, Islandczycy są jednymi z najbardziej szczęśliwych ludzi na Ziemi
"Na Islandii nie tylko dzieci wierzą w elfy"